بار دیگر

بر دلم یاد تو جاری شد

                  بر دلم زخم زدی
                                  زخم آن کاری شد

گفتی از عشق حذر کن که غم میبینی

                                  گفتمت غم را ندیدم به این شیرینی

هیچ ندانستی دلی با یادت

                                      گشت شیدا و دلی بی طاقت

وچو از تو می شنیدم وصفی

                                  آب می گشتم

                                                     زیرآفتاب وجودت
                                                                                چو آدم برفی